Σπάνια ένα µέρος αποδεικνύεται ανώτερο συστάσεων και προσδοκιών! Ακόµα πιο σπάνια, η πραγµατικότητα κατορθώνει να ξαφνιάσει και να συγκιν...
Όµως, η Τοσκάνη αποδεικνύεται… πιο όµορφη απ’ ό,τι περιµένετε, πιο απρόβλεπτη απ’ ό,τι φαντάζεστε!
Πριν να µπούµε στο «νοικιάρικο» Fiatάκι µας και να ξεκινήσουµε τις περιηγήσεις στην τοσκανική ύπαιθρο, σας κατατοπίζουµε γεωγραφικά, ώστε να αποκτήσετε µια εικόνα της οδικής διαδροµής που θα ακολουθήσουµε.
Η επαρχία της Τοσκάνης (έκτασης 23.000 τ.χλµ.) εντοπίζεται στο βορειοδυτικό τµήµα της ιταλικής «µπότας», όπου ανατολικά της υψώνονται τα Απέννινα όρη και δυτικά βρέχεται από τις θάλασσες: Tyrrhenian και Ligurian. Πρωτεύουσά της, είναι η περίφηµη Φλωρεντία που, µαζί µε τη Σιένα και το Σαν Τζιµινιάνο, αποτελούν την αγαπηµένη «Ιερή Τριάδα» των επισκεπτών.
Η Τοσκάνη, κληρονόµος γη των θρυλικών Ετρούσκων, αποτελεί τη γενέτειρα σηµαντικών προσωπικοτήτων της Αναγέννησης, µε προεξάρχοντες τους Botticelli και Michelangelo.
Σήµερα, η παράδοση της Ιστορίας αναγνωρίζει το αποτύπωµά της στις εναλλακτικές µορφές αγροτουριστικής ανάπτυξης, ενώ εκτινάσσει τη δηµοφιλία της περιοχής στα ύψη, χάρη στα έξι Μνηµεία Παγκόσµιας Πολιτιστικής Κληρονοµιάς της Unesco (το ιστορικό κέντρο της Φλωρεντίας, της Σιένα, του Σαν Τζιµινιάνο, της Πιέντσα, ο καθεδρικός ναός της Πίζας, η περιοχή Val d’Orcia) και τις 120 προστατευµένες περιοχές φυσικού κάλλους.
Εµείς επιλέξαµε αρχή και τέλος της διαδροµής µας να είναι η µαγευτική Φλωρεντία (Firenze), αφιερώνοντάς της το minimum των δύο ηµερών που χρειάζεται, για να προλάβουµε να περιηγηθούµε στα µοναδικά µνηµεία και αξιοθέατά της. Κινούµαστε νοτιοανατολικά µε πρώτη στάση το Αρέτσο (Αrezzo, 76χλµ.) για να ακολουθήσουµε µια πορεία από την Ανατολή στη Δύση µε ενδιάµεσους σταθµούς σε: Σιένα (Siena, 143χλµ.)* και Σαν Τζιµινιάνο (San Gimigniano), φτάνοντας στο κοµβικό σηµείο της Σετσίνα (Cecina, 237χλµ.)* για την ανηφόρα της δυτικής ιταλικής Ριβιέρας. Κατόπιν, ακολουθώντας το πολικό αστέρι, συναντάµε την Πίζα (Pisa) και το Βιαρέτζιο (Viareggio), ολοκληρώνοντας τον κύκλο της διαδροµή µας µε τελευταίες στάσεις σε: Λούκα (Lucca), Πιστόια (Pistoia) και Πράτο (Prato).
Δίχως άλλη καθυστέρηση, έχοντας «αριβάρει» αεροπορικώς στη Φλωρεντία, παίρνουµε το αµάξι και σε 20′ βρισκόµαστε στην πόλη, βάζουµε… νεκρά για να περπατήσουµε.
Η Φλωρεντία, χτισµένη στις όχθες του ποταµού Άρνο, είναι µια πόλη που κάθε της γωνιά έχει τη δική της ιστορία. Σηµείο αναφοράς η Piazza Duomo µε τον επιβλητικό ναό και µουσεία, µπουτίκ, γκαλερί, εκκλησίες, παραδοσιακές τρατορίες και λιλιπούτειες τζελατερί σε απόσταση αναπνοής, ενώ ένα στενό πιο πάνω -στη Via Cavour- βρίσκεται το γραφείο τουρισµού, όπου µπορείτε να προµηθευτείτε χάρτες, διαφηµιστικά φυλλάδια και έντυπα µε τα ωράρια και τις τιµές των µουσείων της πόλης (φυλάξτε το, γιατί αλλάζουν σε εβδοµαδιαία βάση!).
Επισκεφθείτε οπωσδήποτε τη διάσηµη πινακοθήκη Galleria degli Uffizi και το Palazzo Medici, της αριστοκρατικής οικογένειας στην οποία η πόλη οφείλει µεγάλο µέρος διάσωσης και ανάδειξης της πολιτιστικής της κληρονοµιάς. Περπατήστε από την Piazzale Michelangelo, περνώντας πάνω από την περίφηµη γέφυραPonte Vecchio µέχρι την παλιά γειτονιά Oltrarno.
Δεν θεωρείται όµως ολοκληρωµένη η εµπειρία σας στην πόλη, εάν δεν δοκιµάσετε την bistecca fiorentina (µεγάλη σε όγκο και πάχος, µπριζόλα σερβιρισµένη medium rare) στην τρατορία Bordino που ειδικεύεται σε αυτήν (Via Stracciatella 9) συνοδευµένη µε κόκκινο κρασί Brunello.
Πρότασή µας για επιδόρπιο, εκτός από γκράπα, λιµοντσέλο ή φραγκολίνο που είθισται να κερνούν οι εστιάτορες, είναι το παγωτό στο χέρι!
Στάσου…
… ήρθε η ώρα να µπούµε στο αµάξι και να πάρουµε µυρωδιές από τη φύση της ιταλικής υπαίθρου για την οποία τόσα έχουµε διαβάσει και ακούσει.
Βάζουµε πρώτη και ανοίγουµε παράθυρο για να ξεχυθούν ήχοι και αρώµατα από τις πεδιάδες που διασχίζουµε, από τους ελαιώνες που συναντάµε, ενώ τα κυπαρίσσια στέκονται αγέρωχα, καλωσορίζοντάς µας στον τόπο τους. Οδηγώντας στον αυτοκινητόδροµο Α1, φτάνουµε µετά από 1 ώρα στο Αρέτσο, στα στενά του οποίου γυρίστηκαν σκηνές της βραβευµένης ταινίας του Ροµπέρτο Μπενίνι «Η ζωή είναι ωραία», ενώ λίγο πιο βόρεια βρίσκεται το εθνικό πάρκο Foreste Casentinesi, σηµαντικό καταφύγιο χλωρίδας και πανίδας, µε µονοπάτια σε ένα τοπίο εξαίρετου φυσικού κάλλους.
Από εδώ και πέρα, στο ανατολικό τµήµα της Τοσκάνης, οδεύοντας προς Σιένα, τα χρώµατα του φθινοπώρου έχουν την τιµητική τους, καθώς ένα µοναδικό ταξίδι αισθήσεων σε ένα πέλαγος «πρασίνου» µε καφέ πινελιές, ξεκινά. Μεσούσης της κοιλάδας του Κιάντι (Chianti), οι στριφογυριστοί δρόµοι που συνδέουν τις αγροικίες ανεβοκατεβαίνουν λόφους µε απίστευτη θέα, απέραντες εκτάσεις µε αµπελώνες γαληνεύουν νου και πνεύµα, ενώ τα µεσαιωνικά κάστρα και φρούρια ορθώνονται σε πείσµα των καιρών και της λησµονιάς των ανθρώπων.
Πατήσαµε φρένο στο Γκρέβε (Greve, 22 χλµ. από Φλωρεντία), ένα από τα αυθεντικά χωριά οινοκατάνυξης. Αφεθήκαµε στο µεθυστικό άρωµα που αναδυόταν από τα κελάρια της Bottega del Vino Nero (Via della Rocca 10) µε κρασί και λάδι δικής τους παραγωγής, και ανακαλύψαµε το µέρος για ψαγµένο οίνο και γεύσεις, µερικά χιλιόµετρα µακρύτερα, στο ιστορικό µοναστήρι Badia a Coltibuono (55 χλµ. από Aρέτσο, www.coltibuono.com), όπου,σηµειωτέον µπορείτε να µείνετε .
Επιτέλους φτάσαµε στην…
εντυπωσιακή Σιένα (46 χλµ. από το Κιάντι). Εξαιρετική µικρογραφία µεσαιωνικής πόλης, µε την αµφιθεατρική Piazza del Campo να κλέβει την παράσταση. Εδώ πραγµατοποιείται τον Ιούλιο και τον Αύγουστο, η πιο εντυπωσιακή αναπαράσταση ιπποδροµιών µεταξύ των 17 κοντράντων (γειτονιές) της πόλης, το θρυλικό Palio.
Αδιαµφισβήτητα αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγµα του campanilismo, όρου που χρησιµοποιείται για τους Ιταλούς που είναι αφοσιωµένοι στις ρίζες και τις κοινότητές τους τόσο, που δεν βλέπουν παραπέρα από το κωδωνοστάσιο του χωριού τους (campanile)! Και έχουν δίκιο, κάθε χωριό αξίζει και στάση. Μας τραβά η κατηφόρα και λοξοδροµούµε στο Νότο.
Φτάνουµε στο τέλος του SR2 και επιλέγουµε να πάµε προς ανατολάς στην αναγεννησιακή Πιέντσα (Pienza, 56 χλµ.), αγαπηµένος προορισµός φοιτητών αρχιτεκτονικής και περιοχή παραγωγής του εύγευστου πεκορίνο, για να καταλήξουµε στηνκαστροπολιτεία Montepulciano (69 χλµ. από Σιένα), πατρίδα του διάσηµου κρασιού Vino Nobile.
Εκεί πήραµε δυνάµεις, πίνοντας espresso στο φηµισµένο Caffe Poliziano
(www.caffepoliziano.it),που ξεκίνησε να λειτουργεί το 1868 και έχουν καθίσει ο Φελίνι και ο Πιραντέλο. Σειρά έχει το Μονταλτσίνο (Montalcino), σε εκ διαµέτρου αντίθετη κατεύθυνση, όπου καταλήγουµε µετά από 45΄ και 37 φιδογυριστά χλµ. Ανακαλύψαµε, περιηγούµενοι στο παλιό φρούριο της πόλης, µία εξαίσια ινοτέκα La Fortezza di Montalcino(www.enotecalafortezza.com), όπου δοκιµάσαµε το κρασί-σήµα κατατεθέν της περιοχής, το βαθυκόκκινο Brunello.
Στο Μανχάτταν της Τοσκάνης
Δεν είναι λίγες οι φορές που έχει παροµοιαστεί έτσι το Σαν Τζιµινιάνο, (79 χλµ. από το Μονταλτσίνο) λόγω των µεγαλοπρεπών πύργων (14 διατηρούνται από τους 72), που ξεπερνούν σε ύψος τα 50 µ. Σηµειώστε ότι ο κεντρικός δρόµος είναι η Via San Giovanni πλαισιωµένη από πληθώρα µαγαζιών, όπου µπορείτε να αγοράσετε ό,τι µπορείτε να φανταστείτε, και ενώνει την πύλη εισόδου µε την τριγωνική Piazza della Cisterna µε το πηγάδι στη µέση.
Παίρνοντας λοιπόν βαθιές ανάσες παράδοσης και ιστορίας, επιστρέφουµε στο αµάξι και πλέον κατευθυνόµαστε προς τη θάλασσα και την πόλη Σετσίνα (74 χλµ. µέσω SS 439-SR68), που ανήκει στην επαρχία του Λιβόρνο, του τρίτου µεγαλύτερου λιµανιού της χώρας. Νοτισµένο το αµάξι στην αλµύρα της Λιγηρικής θάλασσας, το παρκάρουµε µετά από 23 χλµ. στην καρτ-ποσταλική Πίζα για να φωτογραφηθούµε στο ξακουστό κεκλιµένο µαρµάρινο πύργο της (56 µ.). Κατόπιν µισής ώρας (24 χλµ.), προσεγγίζουµε το κοσµοπολίτικο θέρετρο Βιαρέτζιο (Viareggio), που είναι το σηµείο επιστροφής µας στην ενδοχώρα.
Τελευταίες στάσεις
Πριν να ολοκληρώσουµε το οδοιπορικό µας στη µαγευτική Τοσκάνη, εντοπίσαµε τα πιο ενδιαφέροντα σηµεία στο δρόµο της επιστροφής από Βιαρέτζιο προς Φλωρεντία. Η ετρούσκικη Lucca µε το τείχος του16ου αι., όπου ντόπιοι και επισκέπτες ποδηλατούν σε µεγάλη συχνότητα και πυκνότητα εντός της, το εντυπωσιακό πάρκο του Πινόκιο στο χωριό Collodi (Είσοδος: ?10-14, Ανοιχτά: Από τις 09:00 ως τη δύση του ήλιου), οι ιαµατικές πηγές στο Montecatini Terme, η «εκρηκτική» Pistoia και τέλος, τα µπισκότα αµυγδάλου του Prato, έδρα του slow food κινήµατος. Έτσι, µετά από 131 χλµ. οδήγησης (3ώρες, διόδια: €5.30), βρίσκουµε την αρχή του µίτου στη Φλωρεντία, πλήρεις εικόνων, γεύσεων, αρωµάτων και αναµνήσεων.
*Τα χλµ. υπολογίστηκαν βάσει της διαδροµής µας, όχι της συντοµότερης µεταξύ τους απόστασης.
Πηγή: Icons Travellers / travelstyle.gr
Αν θέλεις κάνε μια κοινοποίηση της σελίδας να ρίξουν μια ματιά και οι φίλοι σου, γιατί ίσως να ενδιαφέρεται και κάποιος άλλος να κάνει τις διακοπές του και έτσι να μεγαλώσει η παρέα.
Δεν υπάρχουν σχόλια